Naast de levensduur is de bescherming van gebouwen tegen vocht een van de belangrijkste criteria bij de keuze van coatings voor gevel(metsel)werk. Met dit criterium moet altijd rekening worden gehouden bij het specificeren van verf.
Mogelijke vochtopbouw in gevels ontstaat uit de relatie tussen vloeibaar water dat door een coating wordt opgenomen (waterabsorptie) en de hoeveelheid waterdamp die de coating weer kan afgeven (waterafgifte).
Vuistregel: de waterafgifte (door waterdampdiffusie) moet groter zijn dan de wateropname (door regen, mist of condensatie), anders kan er schade aan de ondergrond ontstaan.
De relevante waarden voor de keuze van gevelverven zijn de zogenaamde w-waarde (waterabsorptie) en de Sd -waarde (waterdampdiffusieweerstand). De wateropname wordt gemeten op proefvlakken met pleister- en verflagen. De waterafgifte, over waterdiffusie, wordt gemeten op verf met een coating van ideaal doorlaatbare glassplinters. Beide cijfers worden berekend volgens internationale normen.
Deze calculator biedt een eenvoudig vergelijkingsmateriaal van deze technische maatstaven. Het resultaat toont de hoeveelheid water per m2 oppervlakte die in een dag of eventueel in de vorm van waterdamp, kan binnendringen.
BELANGRIJK: de wateropname is in principe onafhankelijk van de temperatuur. De waterafgifte in de droogfase daarentegen is afhankelijk van de omgevingstemperatuur. Bij een temperatuurdaling van 10℃ neemt de waterafgifte met ongeveer de helft af. Bij een daling van ongeveer 20℃ houdt men slechts een kwart van de waterafgifte over.
Waterabsorptie en waterafgifte door dampdiffusie op gevels zijn ingewikkelde natuurkundige processen. De calculator geeft een vereenvoudigde interpretatie van deze gecompliceerde effecten en geeft tevens belangrijke aanwijzingen voor de beoordeling van gevelverven.
